Ανεξήγητη υπογονιμότητα, η οποία κατέχει σημαντικό ποσοστό (περίπου 15-20%) των περιπτώσεων υπογονιμότητας.

Αν λοιπόν το ζευγάρι παραγματοποιήσει επίσκεψη σε ειδικό στην υπογονιμότητα θα υποβληθεί στις κάτωθι εξετάσεις προκειμένου να γίνει ο ανάλογος κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος: Υπερηχογράφημα έσω γεννητικών οργάνων -Υστεροσαλπιγγογραφία - Υστεροσκόπηση – Λαπαροσκόπηση - Εξετάσεις αίματος

(π.χ.για έλεγχο θυρεοειδούς-προλακτίνης –ορμονικό προφίλ) Καλλιέργειες κολπικού υγρού για ουρεόπλασμα,μυκόπλασμα κλπ

 

Για τον άνδρα

Σπερμοδιάγραμμα και αν χρειάζεται έλεγχος από ουρολόγοΗ φιλοσοφία αντιμετώπισης της υπογονιμότητας μπορεί να περιλαμβάνει

α) μια φάση αναμονής

β) διενέργεια εξετάσεων για τη διερεύνηση των αιτίων υπογονιμότητας, με σκοπό την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας

γ) χρονοδιάγραμμα αντιμετώπισης (π.χ. περιορισμένος αριθμός σπερματεγχύσεων, υστεροσκόπηση-λαπαροσκόπηση κ.ά.)

δ) άμεση εφαρμογή εξωσωματικής γονιμοποίησης.

 

Μιλώντας για σπερματέγχυση αναφερόμαστε σε μια μέθοδο σε ζευγάρια που οι παράγοντες της υπογονιμότητας τους δεν είναι σοβαροί τότε το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η σπερματέγχυση. Παράγοντες όπως σπέρμα με ποιότητα λίγο χαμηλότερη από τη φυσιολογική ή "εχθρική" τραχηλική βλέννη (βλέννη που εμποδίζει τη διείσδυση των σπερματοζωαρίων) είναι προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη μέθοδο αυτή.

 

Η σπερματέγχυση είναι μια ανώδυνη διαδικασία που πραγματοποιείται την ημέρα ωορρηξίας της συζύγου. Την ημέρα αυτή ο σύζυγος δίνει δείγμα σπέρματος το οποίο επεξεργάζεται κατάλληλα στο εργαστήριο. Μετά από την επεξεργασία που υφίσταται το δείγμα, τα κινούμενα σπερματοζωάρια συγκεντρώνονται και εν συνεχεία τοποθετούνται στη μήτρα με τη βοήθεια ενός καθετήρα..Για να είναι χρήσιμη η σπερματέγχυση πρέπει οι σάλπιγγες της γυναίκας να είναι ανοιχτές. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές σπερματέγχυσης η κλασσική αλλά και πιο πρωτοποριακές όπως η FSP και η IUTPI. Tέλος σπερματέγχυση μπορεί να πραγματοποιηθεί και με τη χρήση σπέρματος τρίτου δότη (ετερόλογος σπερματέγχυση).

 

Η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι λίγο πιο ιδιαίτερη διαδικασία γιατί η γυναίκα παίρνει φάρμακα προκειμένου να κάνει ωάρια. Η λήψη θα γίνει υπό ήπια νάρκωση στην κλινική και στο εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί η γονιμοποίηση. Η μεταφορά των γονιμοποιημένων ωαρίων θα γίνει στην μήτρα της γυναίκας λίγες μέρες αργότερα. Πάντως και οι δύο μέθοδοι αποτελούν τρόπο εκλογής για επιτυχή γονιμοποίηση και έχουν την αξία τους ανάλογα με τις ανάγκες του ζευγαριού.